آنژیوگرافی قلب (معروف به آنژیوگرافی عروق کرونر) درواقع تصویر اشعه ایکس از رگ های خونی پس از پر کردن آن‌ها از ماده حاجب (یک ماده خاص جهت افزایش وضوح-معروف به ماده کنتراست)، برای مشاهده و معاینه دقیق آن‌ها است. این کار روشی برای تشخیص پاتولوژی فضای داخلی رگ‌های خونی یا لومن می باشد. استاندارد طلایی آنژیوگرام قلب، برای ارزیابی بیماری عروق کرونر (CAD) است. آنژیوگرافی عروق کرونر می تواند محل دقیق و شدت CAD را شناسایی کند. امروزه رادیولوژیستها و کاردیولوژیستها با استفاده از آنژیوگرافی جراحی‌های بسیار ظریفی را در سیستم گردش خونی، به خصوص شریان‌های قلبی انجام می‌دهند.

چگونه انجام می شود؟

آنژیوگرافی عروق کرونر با استفاده از بی حسی موضعی و آرام سازی داخل وریدی انجام می شود و به طور کلی خیلی ناراحت کننده نیست.

1. در انجام یک آنژيوگرافي كرونر، يك كاستر كوچك (لوله توخالي نازك با قطر ۲-۳ ميلي متر) از طريق پوست به داخل شریان كشاله ران يا بازو وارد مي شود.
2. با کمک یک فلوروسکوپ (وسیله ای برای مشاهده ی اشعه ایکس) هدایت می شود، سپس کاستر تا عروق کرونر قلب پیش می رود.
3. بعد، مقدار کمی کنتراست رادیوگرافی (یک محلول حاوی ید که به راحتی با تصاویر اشعه ایکس مشخص می شود) به عروق کرونر تزریق می شود. تصاویر تولید شده آنژیوگرافی نامیده می شود.
4. این روش حدود ۲۰-۳۰ دقیقه طول می کشد.
5. بعد از عمل، کاستر برداشته می شود و سرخرگ در پا یا بازو برای جلوگیری خونریزی بخیه می شود.
6. اغلب ستفاده از نشانگر آنژیوپلاستی، به عنوان بخشی از همین روش انجام می شود.

چه فایده ای دارد؟

تصاویر آنژیوگرافی میزان و شدت کلیه انسداد های عروق کرونر را نشان می دهد. برای بیماران مبتلا به آنژین شدید یا حمله قلبی (انفارکتوس میوکارد) یا افرادی که آزمایشهای غیر تهاجمی غیر طبیعی را برای بیماری عروق کرنر (مانند آزمون استرس) غیرمعمول و غیر طبیعی می دانند، آنژیوگرام به پزشک کمک می کند تا درمان بهینه را انتخاب کند. سپس درمان ممکن است شامل داروها، بالون آنژیوپلاستی، استنتاج کرونری، آتروکتومی (روترودرر) یا جراحی بای پس عروق کرونر باشد.

ادامه مطلب لینک زیر:

آنژیوگرافی قلب چیست؟ مراقبت های قبل و بعد آن، فیلم و نکات مهم